KAPADOKYA SON GÜN

Öğle  yemeklerini  genelde  yöresel  restoranlarda  almaya  çalışıyoruz.  Bugün  de  öğle  yemeğimizi  Melendiz  bölgesinde,  nehir  kenarında  yine  yöresel  mönü  eşliğinde  yedik.  Ihlara  Vadisinde,  keyifli  bir  yürüyüş  yapma  fırsatı  da  bulduk  bu  arada.  Yemeğin  ardından,  bu  sefer  Ürgüp'ün  6 km  güneyinde  yer  alan  20.  yy.'ın  başlarına  kadar  Ortodoksların  yaşadığı  bir  kasaba  olan  Mustafapaşa'ya ( Sinasos ) gidiyoruz.  19. yy  sonları  ve  20. yy  başlarına  kadar  ki  eski  Rum  evleri  oldukça  zengin  taş  işçiliği  gösterir.  Sinasos'da  çok  orijinal  bir  Bebek  Müzesi  var.  Türkiye'nin  ilk  el  yapımı  Bebek  Müzesi.  Türkiye  ve  dünyadan  1500 den  fazla  bebek  sergileniyor.  El  yapımı  kostüm  ve  dekorlarıyla  sergilenen  her  bebek,  ayrı  bir  öykü  anlatıyor.  Çok  hoşumuza  gitti.  Keyifle  gezdik  müzeyi.  Daha  sonra  Sinasos  sokaklarında  yürüdük,  yürüdük,  yürüdük.  İyi  geldi  hepimize,  o  kadar  yemekten  sonra.

Eveeet,  yine  bize  dönüş  yolu  göründü.  O  yüzden  Kayseri'ye  hareket  ediyoruz.  Şehir  turumuzdan  sonra  acıkana  kadar  vakit  geçirmek  için  serbest  zaman  yaptık.  Kaç  gündür  alışveriş  filan  yok  ya,  canımız  sıkılmıştı !!!  çarşı  pazar  yaptık  biraz.  Sonrada  artık  Kayseri'ye  gelişlerimizde  uğrak  yerimiz  haline  gelen  Kaşıkla'ya  geldik.  Kayseri  deyince  aklınıza  gelen  her  türlü  yemek  burada  mevcut.  Kaşıkla  çok  sevdiğim  arkadaşım  Gamze'nin  sahibi  olduğu  tertemiz  ve  çok  şık  bir  restoran.  Yediklerimiz  yetmedi,  birde  buraya  kadar  gelip  pastırma  ve  mantı  almadan  olmaz  diyoruz.  Konu  komşuyu  da  unutmuyoruz  tabii.  Yolunuz  Kayseri'ye  düşerse,  muhakkak  Kaşıkla'ya  uğramanızı  tavsiye  ederim.
Artık  yemekten  patlamak  üzereyiz.  İstanbul'a  dönmek  üzere  havaalanının  yolunu  tutuyoruz.  Alanda  bize  3  gündür  bize  midibüsüyle  eşlik  edip,  güleryüzüyle  hepimizin  kalbini  çalan  Emrah'a,  yeni  bir  Kapadokya  turunda  buluşmak  üzere  veda  ediyoruz.
Sizlere,  Ali  Canip  Olgunlu'nun  kalplerimizi  ısıtan  selamlamasıyla  merhaba  demiştim.  Yine  kendisinin  çok  güzel  dizeleriyle  hoşçakal  demek  istiyorum.  Bir  başka  gezide,  kimbilir  Anadolu'nun  hangi  köşesinde,  buluşmak  üzere  diyorum.
            Anadolu  deyince  aklıma  ' Dört  Mevsim '  gelir
            Yarısı  sarı  ve  beyaz,  yarısı  yeşil  ve  mavi.
            Anadolu  deyince  aklıma  ' Mimari '  gelir
            Yarısı  Selimiye,  yarısı  Ayasofya.
            Anadolu  deyince  aklıma  ' Aşk '  gelir
            Yarısı  Yunus  Emre,  yarısı  Mevlana.
            Anadolu  deyince  aklıma  ' Biz '  gelir
            Yarısı  Sen,  yarısı  Ben.
                                                              ALİ  CANİP  OLGUNLU

KAPADOKYA 3

Artık  bugün  son  günümüz,  akşam  uçağıyla  Kayseri'den  dönücez.  Onun için valizlerimizi  kapatıp,  kahvaltıda  buluştuk.  Farkındaysanız  balon  grubu  ve  ben  hiç  uyumadık.  Ama  dediğim  gibi,  soğuğu  yiyince  hepimiz  ayıldık.  Söylemeyi  unuttum.  Otelin  bir  köpeği  var  adı  Whiskey,  her  sene  alıştık  artık  gelince  gözümüz  arıyor.  Bu  sene  bir  arkadaş  bulmuş,  o  da  Soda.  Evet  ama  Soda  bir  kedi.  Çok  iyi  dost  olmuşlar.  Bize  yani  bütün  insanlara  çok  güzel  bir  örnek  oldular.  Sıra  son  gün  turumuzda.  Nereye  mi ?  40  kapı  ve  4  makam  felsefesi  ile  eğitim  veren  dergahların  en  büyüğü  olan  Hacı  Bektaş  Veli  dergahına.  Hacı  Bektaş  Veli  ziyaretleri  beni  nedense  çok  etkiler.  Her  sene  Kapadokya  gezimize,  o  yüzden  daha  bir  coşkuyla  ve  koşarak  geliyorum  diyebilirim.  Dergah  çok  geniş  bir  alanda.  Bahçesinde  birçok  türbe  var.  Hocası  Balım  Sultan'ında  türbesi  orada.  Havaya  muhteşem  bir  dinginlik  hakim.  Bu  da  insanın  orada  kalma  süresini  uzatıyor,  ister  istemez.  Hacı  Bektaş  ziyaretimizin  ardından,  Ürgüp'ün  6  km  batısında   doğal  güzellikleri  ve  tarihsel  özellikleri  ile ilgi  çekici  bir  kasaba  olan  Ortahisar'ı  geziyoruz.  Ortahisar'ın  ortasında  içi  oyuk,  oda  ve  salonları  bulunan  dev  bir  peribacası  olan  bir  kale  var.  Farkındaysanız  o  kadar  çok  yer  gezdik  ki,  iyi  ki  küçük  küçük  de  olsa  notlar  almışım,  yoksa  işim  çok  zor  olucaktı  sanırım.

KAPADOKYA 3

Odalara  gidip,  üstümüze  kalın  birşeyler  giyindik.  Balon  için  hazırız  artık.  Sabah  hava  çok  soğuk  oluyor,  o  yüzden  sıkı  sıkı  giyinmek  lazım.  Bizi  almaya  gelecek  olan  minibüsü  beklemeye  başlıyoruz.  Hepimizde  uykusuzluktan  dolayı,  bir  sersemlik  var  tabii.  Ama  balaonların  orda  soğuğu  yiyince  cin  gibi  olucaz,  adım  gibi  eminim.  Yola  çıktık  nihayet.  Balonların  yanına  geldiğimizde,  hummalı  bir  çalışma  olduğunu  gördük.  Bu  iyiye  işaret.  Bugün  uçacağız  herhalde.  Bana  ne  oluyosa,  uçmayacağım  ama  daha  çok  heyecan  bastı  valla.  Evet  grup  grup  balonlara  almaya  başladılar.  Bu  arada  gün  doğuyor.  Çok  güzel  bir  manzara.  Arkadaşların  balona  binmesini,  havalanışlarını  kare  kare  fotoğrafladım.  Balon  seyahati  1  saat  kadar  sürüyor.  Rüzgarın  durumuna  göre,  balon  nereye  inebilecekse,  her  balonu  takip  eden  bir  minibüs  ve  teknik  ekip  var.  Bende  bizimkilerin  ekibiyle,  Kapadokya'yı  turladım  diyebilirim.  Aşağıdan  çok  güzel  fotoğraflarda  çektim  bu  arada.  Balonlar  Aşıklar  Vadisine  indi.  Şampanyalarla  kutlama  ve  sertifikaların  dağıtılmasından  sonra  otelimize  döndük.

KAPADOKYA 2

Günaydın.  Keyifli  bir  gün  olacağı,  belli  hava  pırıl  pırıl  güneşli  demek  isterdim.  Ama  sabah  04.30.  Her  yer  kapkaranlık.  Bu  saatte  niye  mi  kalktık?  Kalktık  çunkü  arkadaşlar  balona  binecek , bende  resimlerini  çekicem  demiştim  ya.  Lobide  buluşup,  balon  şirketinin  minibüsleri  gelip  bizi  alsın  diye  bekliyoruz.  Balonların  havalandığı  yer,  otelimize  çok  yakın.  O  yüzden  en  son  bizi  alacaklar.  Neyse  sonunda  geldi  ve  heyecanla  balonların  havalanacağı  yere  geldik.

KAPADOKYA

Yine  buluştuk,  sevgili  dostlar.  Başlıktan  da  anladığınız  gibi  bu  sefer  Kapadokya'ya  gidiyoruz.  Havaalanında  buluşup,  Nevşehir'e  uçuyoruz.  Türkiye  gezilerine  başladığımda  ilk  geldiğim  yerlerden  biri  buralar.  İlk  zamanlar,  Kayseri'ye  inip  ordan  geliyorduk,  Kapadokya'ya.  Tabii  epeyi  bir  zaman  kaybı  oluyordu.  Şimdi  Nevşehir'e  gelip,  Kayseri'yi  de  görmek  için,  buradan  dönüyoruz.
Anadolu  deyince  nedense  ilk  aklıma  Kapadokya  geliyor.  Böyle  hissetmemde,  Ali  Canip  Olgunlu'nun  büyük  payı  var  sanırım.  Gezilerimizin  birinde,  buraya  gelirken  geziyle  ilgili  çok  hoş  bir  bilgilendirme  yazısı  hazırlamıştı.  Şimdi  o  yazıyı  sizlerle  paylaşmak  istiyorum.
Denizin  yüreğinde  yaşayan  insanların  ülkesi  olan,  ' Anadolu'nun  mistik  başkenti '  Kapadokya'ya  Hoşgeldiniz.  Erken  Hristiyanlık  döneminin  en  önemli  merkezi  olmakla  beraber  13.  yy  Anadolu  aydınlanmasını  başlatan  üç  dostun  ortasında  kalan  bir  merkezdir.  Bu  üç  dost ;  ' Sen  seni  bil  sen  seni '  diyen  Hacı  Bayram,  ' Her  ne  ararsan  kendinde  ara '  diyen,  Hacı  Bektaş  ve  ' Dost  bir  başka  sensin '  diyen,  Hz.  Mevlana  ile  tanımlanır.
Gönülden  gönüle  giden  yolda  sevgi  ile  yol  alan  ve  saygıyla  yol  veren  tüm  bilge,  salik,  alim  ve  canlar  adına  sizleri  sevgi  ve  saygı  ile  selamlıyorum......A.C. OLGUNLU
Eveeeet  bu  kadar  güzel  selamlamadan  sonra,  benimle  idare  edeceksiniz  ne  yazık  ki....

KARAGÖL FOTOĞRAFLARI VE OVİT DAĞI

Ayy  ben  bunları  gördükçe  oralarda  olmak  istiyorum.  Sizlerde  aynı  duyguları  paylaşıyorsunuzdur  umarım.  Gördüğünüz  gibi  Karagöl  her  haliyle  çok  güzel.  Karagöl'den  sonra  bizi  bir  başka  Karagöl  bekliyor.  İkizdere,  Kalkandere  üzerinden  Ovit  Dağı  ve  tepede  Karagöl.  İkizdere'de  irili  ufaklı  o kadar  çok  yayla  var ki,  sizin  anlayacağınız  yaylaları  ve  tabii ki  yayla  şenlikleriyle  ünlü  burası.  Ağustos'un  ilk  haftası  Ovit'te,  ikinci  hafta  Homeze'de,  üçüncü  hafta  Çağrankaya'da  ve  son  hafta  da  Varda'da  yayla  şenlikleri  yapılıyor.  Ovit'e  tırmanırken  yine  çok  ilginç  manzaralarla  karşılaştık.  Kayaların  arasındaki  arı  kovanları  çok  ilgimizi  çekti.  Kayalar  o  kadar  yüksek ki  insan şaşırıyor.
Tepeye  vardığımızda  acayip  bir  sessizlikle  karşılaştık.  Çok  dingin  ve  huzur  verici  bir  atmosfer.  Tam  meditasyon  yeri.  O  kadar  yüksek ki,  ağaç  filan  yok.  Sizin  anlayacağınız  farklı  bir  Karagöl.  Buradan  dönerken  yolda  mola  verip,  mangalda  sucuk - ekmek  partisi  yaptık.

Çok  keyif  aldığımız  , bir  o kadar  da  bilgi  sahibi  olduğumuz  bir  geziyi  daha  bitırıyor  olmanın  burukluğunu  yaşayarak  havaalanına  geldik.  Ayrılırken  bir  daha  ki,  Türkiye'nin  neresi  olacağı  meçhul,  gezisinde  buluşmak  üzere  vedalaştık.

BORÇKA - KARAGÖL

Macahel'den  inişimiz  yine  çok  eğlenceliydi.  Karagöl'e  saptık  vee  önümüzde  zorlu  parkurlardan  biri  daha.  Bu  yol  biraz  daha  dar,  aynı  keçi  yolu.  İki  aracın  yan  yana  geçmesi  mümkün  değil.  Yukarıdan  araba  gelmesin  diye  dua  ederek  tepeye  vardık  çok  şükür.  İşte  cennet  bu  olsa  gerek  dedirtecek  bir  manzara  bizi  kucakladı  burada.
Karagöl,  Borçka'ya  27 km  uzaklıkta.  1800 'lü  yıllarda  bugünkü  Klaskur  yaylasının  yakınında  bulunan  bir  tepenin  kayması  sonucu,  Klaskur  deresinin  önünü  kapatması  ile  oluşmuş  göl.  Zengin  orman  örtüsü  ve  flora  çeşitliliği  ilgi  çekmekte  olup,  kamp  turizmi  için  ilimizdeki  sayılı  yerlerden  birisidir.  Ayrıca  yöre  halkı  tarafından,  piknik  alanı  olarak  kullanılmaktadır.

Karagöl'ün  çevresinde  tesis  olarak  bir tek  yer  var.  Bir  gelişimizde,  önceden  haber  vererek,  öğle  yemeğimizi  burada  almış,  yemek  sonrası  da  gölün  çevresinde  uzun  bir  yürüyüş  yapmıştık.  Bu  sefer  vakit  azlığından  dolayı  bir  çay  içimlik  uğrayabildik  Karagöl'e.  Karadeniz'de  mevsimsel  farklılıkları  en  iyi  burada  gözlemliyebiliyor  insan.  Her  mevsim  ayrı  güzel  lafı,  buraya  çok  yakışıyor  inanın.  Sizlere  bir  kaç  değişik  zamanlara  ait,  Karagöl  fotoğrafları  göstericeğim.  Eminim  hayran  kalıcaksınız.

AYDER YAYLASI

Uzungöl'de  Mustafa'dan  bahsetmeyi  unuttum.  Mustafa  11  yaşında  ama  duruşuna  bakarsanız,  sanırsınız  büyümüşde  küçülmüş.  Uzungöl'lüler, o  yüzden  her  gittiğimde  görme  fırsatım  oluyor  Mustafa'yı.  Büyüdüğünü  gözlemliyebiliyorum  böylece.  Tam  bir  karadeniz  uşağı ! ....Gözüpek,  derslerle  pek  arası  yok.  Maddi  olanaksızlıklar  onuda  etkilemiş  tabii.  Bizde  her  gittiğimiz  yerde  yaptığımız  gibi  Mustafa'ya da  elimizden  gelen  yardımı  yaptık.  Bu  sene  bisiklet  alındı.  Daha  bisikleti  gelmeden,  karaları  bağlamıştı.  Arkadaşlarımın  yarısından  çoğunun  bisikleti  yok.  Onlarıda  bindirmem lazım,  o  zaman  da  bisiklet  eskir  diye  hayıflanıyordu.  Bizi  orada  hiç  yanlız  bırakmadı.  Yine  gideceğiz  ve  yine  Mustafa'yla  birlikte  olacağız  inşallah.

MACAHEL 2

Evet,  köyümüze  geldik  sonunda.  Kaldığımız  yer  bir  serender.  Fotoğraflarını  gördünüz.  Daha  da  var  tabii.  Ev  sahiplerimiz  kendilerine  münhasır  insanlar..  Ağır  doğa  koşullarından  mı  bilinmez,  yüzleri  çok  gülmüyor.  Evin  hanımı  bize  yemeklerimizi  pişirdi.  Beyi  de  bizimle  birlikte  eğlendi  diyebilirim.  Geçen  senede  burada  kalmıştım.  Bu  sene,  ayrı  bir  serender  daha  yapılmış.  Yemek  yeri  ve  oturma  bölümü  olarak  kullanılıyor.  En  yakın  komşu,  500m  uzaklıkta ( burada  bütün  evler  birbirine  çok  uzak ),  her  yer  orman,  etrafta  in  cin  top  oynuyor.  2  akşam  kaldık.  Gündüz  yukarıdaki  Efeler  köyüne  yürüyüş  yaptık.  Yukarı  köye  gidip  gelmek,  bütün  günümüzü  aldı.  Geceleride,  sessiz  film  oynadık.  Şöminenin  önünde,  bilgisayarımızdan  indirdiğimiz  müziklerle  danslar  edip,  şarkılar  söyledik.  Anlayacağınız,  çok  değişik  ve  keyifli  2  gün  geçirdik.  Ev  sahibimizin  Çançuli  adında  beyaz  bir  keçisi  var.  Bu  bildiğiniz  keçilerden  değil.  Tam  bir  ev  keçisi !!!   Kapıyı  açık  gördüğünde  doğruca  içeri  dalıp,  yatakların  üstünde  dolaşıyor.  Çok  alem  bir  keçi.

MACAHEL

Macahel,  bir  ara  benim  için  ulaşılmaz  bir  yer  oldu  nedense.  Bir  kaç  gelişimde,  programda  yoktu.  Sonrakilerde  de  programda  olmasına  rağmen  kısmet  olmadı  inanın.  Genelde  doğu  karadeniz  turlarında  Macahel  yok.  Daha  çok  yurtdışından  gelen  botanikçiler  için  turlar  düzenleniyormuş  buralarda.  Özelliği  ne  derseniz ? Macahel  ilk  önce,  sözlük  anlamıyla  el  bileği  anlamına  geliyor.  Burası  bir  bölgenin  adı.

ARTIK AYDER

Zilkale'den  ayrılıp  doğru  Ayder'e  çıkıyoruz.  Bakanlar  Kurulu  kararı  ile  1987  yılında  ' Turizm  Merkezi '  ilan  edilen  Ayder'de  İl  Özel  İdaresi  ve  özel  kuruluşlar  tarafından  otel,  kaplıca  tesisleri  yapılıyor.  Biz  Ayder  Haşimoğlu  Otel'de  konakladık.  Altında  kaplıcada  vardı.  İsteyen  dostlar,  kaplıcalardan  faydalandılar.  Kaplıca  romatizmal  hastalıklar,  iç  hastalıkları,  kadın  hastalıkları  ve  cilt  hastalıklarına  iyi  geliyor.

ZİLKALE FOTOĞRAFLARI

DEMİRKAPI'DAN MANZARALAR VE PİKNİK

DOĞU KARADENİZ -

Atatürk  Köşk'ünde  aklımız  ve  yüreğimizin  yarısını  bırakarak,  yine  çok  güzel  bir  yapı  olan,  Ayasofya  Kilisesine  doğru  yola  koyuluyoruz.  Kilisenin  bahçesinde  çok  güzel  ve  sevimli  bir  çay  bahçesi  var.  Bütün  Trabzon'lular,  pazar  sabah  kahvaltılarını  burada  alıyor  diyebiliriz.  Yöresel  kahvaltı  mönüsü  çok  lezzetli.  Semaver le  gelen  çay da  ayrı  bir  keyif  tabii.

DOĞU KARADENİZ

Sevgili  Dostlar,  işte  yeni  bir  geziyle  buluştuk.  Gezilerimi  yazmaya  başladığımdan  beri,  niye  daha  önce  bunu  yapmadım  diye  hayıflandım.  Çünkü  bütün  gezileri  sizlerle  paylaşmak  istıyorum.  Bundan öncekilerde de  keyifli  dostlarla,  çok  eğlenceli  günler  geçirdik.  Sırayla  onlarıda  paylaşıcağım  sizlerle.