12 Şubat 2011 Cumartesi

KAPADOKYA SON GÜN

Öğle  yemeklerini  genelde  yöresel  restoranlarda  almaya  çalışıyoruz.  Bugün  de  öğle  yemeğimizi  Melendiz  bölgesinde,  nehir  kenarında  yine  yöresel  mönü  eşliğinde  yedik.  Ihlara  Vadisinde,  keyifli  bir  yürüyüş  yapma  fırsatı  da  bulduk  bu  arada.  Yemeğin  ardından,  bu  sefer  Ürgüp'ün  6 km  güneyinde  yer  alan  20.  yy.'ın  başlarına  kadar  Ortodoksların  yaşadığı  bir  kasaba  olan  Mustafapaşa'ya ( Sinasos ) gidiyoruz.  19. yy  sonları  ve  20. yy  başlarına  kadar  ki  eski  Rum  evleri  oldukça  zengin  taş  işçiliği  gösterir.  Sinasos'da  çok  orijinal  bir  Bebek  Müzesi  var.  Türkiye'nin  ilk  el  yapımı  Bebek  Müzesi.  Türkiye  ve  dünyadan  1500 den  fazla  bebek  sergileniyor.  El  yapımı  kostüm  ve  dekorlarıyla  sergilenen  her  bebek,  ayrı  bir  öykü  anlatıyor.  Çok  hoşumuza  gitti.  Keyifle  gezdik  müzeyi.  Daha  sonra  Sinasos  sokaklarında  yürüdük,  yürüdük,  yürüdük.  İyi  geldi  hepimize,  o  kadar  yemekten  sonra.








Eveeet,  yine  bize  dönüş  yolu  göründü.  O  yüzden  Kayseri'ye  hareket  ediyoruz.  Şehir  turumuzdan  sonra  acıkana  kadar  vakit  geçirmek  için  serbest  zaman  yaptık.  Kaç  gündür  alışveriş  filan  yok  ya,  canımız  sıkılmıştı !!!  çarşı  pazar  yaptık  biraz.  Sonrada  artık  Kayseri'ye  gelişlerimizde  uğrak  yerimiz  haline  gelen  Kaşıkla'ya  geldik.  Kayseri  deyince  aklınıza  gelen  her  türlü  yemek  burada  mevcut.  Kaşıkla  çok  sevdiğim  arkadaşım  Gamze'nin  sahibi  olduğu  tertemiz  ve  çok  şık  bir  restoran.  Yediklerimiz  yetmedi,  birde  buraya  kadar  gelip  pastırma  ve  mantı  almadan  olmaz  diyoruz.  Konu  komşuyu  da  unutmuyoruz  tabii.  Yolunuz  Kayseri'ye  düşerse,  muhakkak  Kaşıkla'ya  uğramanızı  tavsiye  ederim.
Artık  yemekten  patlamak  üzereyiz.  İstanbul'a  dönmek  üzere  havaalanının  yolunu  tutuyoruz.  Alanda  bize  3  gündür  bize  midibüsüyle  eşlik  edip,  güleryüzüyle  hepimizin  kalbini  çalan  Emrah'a,  yeni  bir  Kapadokya  turunda  buluşmak  üzere  veda  ediyoruz.
Sizlere,  Ali  Canip  Olgunlu'nun  kalplerimizi  ısıtan  selamlamasıyla  merhaba  demiştim.  Yine  kendisinin  çok  güzel  dizeleriyle  hoşçakal  demek  istiyorum.  Bir  başka  gezide,  kimbilir  Anadolu'nun  hangi  köşesinde,  buluşmak  üzere  diyorum.
            Anadolu  deyince  aklıma  ' Dört  Mevsim '  gelir
            Yarısı  sarı  ve  beyaz,  yarısı  yeşil  ve  mavi.
            Anadolu  deyince  aklıma  ' Mimari '  gelir
            Yarısı  Selimiye,  yarısı  Ayasofya.
            Anadolu  deyince  aklıma  ' Aşk '  gelir
            Yarısı  Yunus  Emre,  yarısı  Mevlana.
            Anadolu  deyince  aklıma  ' Biz '  gelir
            Yarısı  Sen,  yarısı  Ben.
                                                              ALİ  CANİP  OLGUNLU

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder